دلیل اولیه پیدایش تضاد بین ایران و رم

در زمان نبردهاى ارمنستان و رم، پمپه، سردار رمى، از ایران خواست تا در این نبرد به زیان ارمنستان شرکت کند و در مقابل دو شهر

ارمنستان در اختیار ایران باشد. اما پس از پایان جنگ و شکست ارمنستان، پمپه با این استدلال که ایران در جنگ با ارمنستان جدى

نبوده، از این قول خود شانه خالى کرد.

پمپه، سردار پرقدرت رمى، پس از مطیع ساختن سوریه و آسیاى صغیر وارد بی نالنهرین شده و این تقاضاى فرهاد، پادشاه ایرانى، را

مبنى بر آن که رود فرات حد فاصل دو کشور باشد را نپذیرفت. به گفته ى مورخان، پمپه در همان زما

نبردهاى پونیک

انحطاط پادشاهى هخامنشى در کنار تضعیف روز افزون توانایى نظامى یونانیان سبب شد به مرور قدرت هاى جدیدى سرنوشت جنوب

اروپا، شمال آفریقا، و حوزه مدیترانه را در دست بگیرند. این قدرت ها کسى نبودند جز مردان رمى و کارتاژى. رمى ها که با درهم

کوبیدن مهاجمان شمالى موفق به تثبیت قدرت خود در ایتالیا امروزى و بنادر و جزایر جنوبى اروپا شده بودند، خود را در مصادف با

کشورى دریایى به نام کارتاژ مى دیدند.

ادامه نوشته

نخستین جنگ پونیک

در 264 قبل از میلاد کارتاژها با اعلام جنگ علیه رم به حمایت اهالى سیراکوز در جنوب ایتالیا پرداختند. برترى نظامى رم سبب

شکست کارتاژى ها شد و سیسیل به تصرف رم درآمد اما در دریا قدرت کارتاژ، سبب کندى کار رم شد. رم که کشتى هاى کوچکى در

اختیار داشت، به مرور دست اندرکار ایجاد نیروى دریایى قوى شد و سال بعد دوئیلوس کنسول رم با استفاده از کشتى هاى جدید و

فاتح شد. این چنگک ها که ابتکار جالب دریا سالار رمى بود. سب شد ابتکار عمل « میله » چنگک هاى مخصوص و بزرگ در نبرد دریاى

از دست نیروى دریایى کارتاژ خارج شود.

ادامه نوشته

چرا نسبت به جنگ هاى اسکندر تردید وجود دارد؟

ناپلئون معتقد بود چون در روایات یونانیان از نبردهایشان با ایران یک طرف دعوا (یعنى ایرانیان) اطلاعاتى را ارائه نداده اند، بنابراین

روایت یونانیان قابل اتکا نیست و علاوه بر آن تاریخ گفته شده توسط مورخان یونانى بیش تر به داستان سرایى شبیه است تا تاریخ.

اسکندر به دلایل زیر نمى توانسته سپاهیان چند صد هزار نفرى هخامنشى را با استفاده از نبوغ شکست دهد و یا صدها شهر بزرگ را

ظرف چند سال بگیرد.

ادامه نوشته

ورود اسکندر به بین النهرین

شکست پلاته در 479 قبل از میلاد سبب شد ایران پس از آن تنها به عنوان ناظر سیاسى در جنوب اروپا حضور داشته باشد و ارتش

بزرگ خود را دیگر بار در مناطق تنگ و پرجزیره یونان به خطر نیندازد. اما یونانیان در هر حال ایران را دشمن خود مى دانستند چرا

که پادشاهان هخامنشى با پرداخت بودجه جنگ ها سبب بروز عدم تعادل در بین قدرت هاى نظامى یونان (که بسیار متعدد و از هم

گسیخته بودند) م ىشدند. در 335 قبل از میلاد فیلیپ مقدونى موفق به جمع آورى عظی مترین سپاه حرفه اى یونان تا آن زمان شد

(البته این گفته ى مورخان غربى ست چرا که به نظر مى رسد در پلاته سپاه یونان بزرگ تر از این رقم بوده باشد)

ادامه نوشته

روایت سرپرس سایکس از جنگ هاى دوم ایران و یونان

سرپرس سایکس با آن که از از دانش نظامى قرن بیستم بهره برده اما به گونه اى عجیب روایت هاى هرودوت را از لشکرکشى ایران به
یونان قبول و ذکر مى کند ایران در هنگام عبور از هلسپونت حداقل از یک میلیون نیرو برخوردار بوده و مى افزاید: ایرانى ها پس از عبور
از ترموپیل به نزدیکى آتن رسیدند.
تا این جا براى پارسى ها بد پیش نیامده بود از سخت ترین معابر گذشته، ناوهاى یونانى هم بعد از محاربه به عقب نشستند و راه یونان
مرکزى بى مانع و منازع براى مهاجرین باز شد. سپس خشایارشا به فوسیس رفت و آن را به غارت داد و آن گاه قشون عظیم، متوجه
اتیک شد.

ادامه نوشته

دروغ هاى یونانى

هرودوت درباره ى سپاه خشایارشا مبالغه زیاد کرده و براى آنکه یونان را قوى نشان دهد براى سپاه ایران عظمتى فوق تصور قائل شده
5 کیلومتر براى سیراب کردن (چهارپایان) / هرودوت مى گوید: دریاچه اى با محیط 5 » : است. پیرنیا در پانوشت کتاب خود مى نویسد
«! کافى نبود و این دریاچه که پس از رود نس تس واقع بود، خشک شد
حال آن که چنین دریاچه اى احتمالا باید 3 میلیون تن آب داشته باشد که براى سیراب کردن 300 میلیون رأس دام کافى بوده. یا آن
که یونانیان دیگرى، سپاه هاى ایرانى را بین 800 هزار تا 5 میلیون نفر تخمین زدند، حال آن که به خوبى واضح است، گردآورى
سپاه هاى 200 هزارنفرى نیز در دنیاى قدیم تقریبا غیرممکن بوده و برخى مورخان جدید کاملا تردید مى کنند و حداکثر نیروهاى ایران
را 160 هزار نفر مى دانند.

ادامه نوشته

آشور در اوج قدرت

در 800 قبل ازمیلاد آشور بیش تر سرزمی نهاى متمدن را خراجگزار خود کرده بود، سوریه به تصرف درآمده و بابل تحت فرمان
گردید. در 722 ق. م هم زمان با پادشاهى سارگن دوم، امپراتور بزرگ آشور، ناگهان تمام ملل تحت فرمان آشور (که تقریبا خاور
نزدیک امروز به علاوه مصر را در بر مى گرفت) سر به طغیان برداشتند. اتحادیه نیرومند آن ها را شاید بتوان اولین اتحاد بزرگ نظامى
تاریخ بشر دانست. اتحادی هاى مرکب از بابل، عیلام، مصر، شام، ماد به عنوان دولت هاى بزرگ دنیاى قدیم در کنار ده ها ملت کوچک
دیگر تحت ستم، به این نتیجه رسیدند که زمان براى درهم کوبیدن سپاه هاى آشور فرا رسیده غافل از آن که قدرت نظامى و جنگاورى
آشور چیز دیگرى ست.

ادامه نوشته

دولت اشور

آشورى که ملتى سامى نژاد در 1300 قبل از میلاد استقلال یافته و سیاست

غیرحاصلخیز بودن زمین هاى آن ها و آبادانى تمدن هاى مجاور بود. در بهار هر سال دولت آشور نیروهاى

خود را گردآورى کرده و به

شهرهاى آباد اطراف مى تاخت. نبردهاى پى در پى، آن ها را به اندازه اى قوى و جنگاور ساخت که بین

سال هاى 1300 تا 600 قبل از

میلاد قوى ترین قدرت نظامى آسیا بودند

ادامه نوشته

اخراج عموی چاپلوس

کریم خان زند، پس از آن که به پادشاهی رسید، شیراز را به پایتختی انتخاب کرد و از چنان محبوبیتی

برخوردار شد که نامش به عنوان سر سلسله زندیه در سراسر ایران پیچید. روزی عموی کریم خان برای

دیدن برادرزاده اش به پایتخت آمد.

ادامه نوشته