اعراب به ما آموخته اند:به جای خوراک بگوییم غذا،که خود به ادرار شتر میگویند!!! برای شمارش خودمان بجای تن بگوییم نفر،که خود برای شمردن شتر به کار میبرند!!! بجای واق واق سگ بگوییم پارس،که نام اصالت ماست!!! اینکه بگوییم شاهنامه را اخرش خوش است،چون که اخر شاهنامه ایرانیان از اعراب شکست میخورند!!! آیا وقت آن نرسیده فرهنگ ریشه ای خود را از این همه نا آگاهی رها کنیم؟؟؟!!!

وای بر ما که از گفته های خود ناآگاهیم!!!!

بیایید در گفتار با همدیگر پارسی(ایرانی) بگوییم نه فارسی(عربی)...