فلسفه سفره هفت+نمادهای سفره
سیر: سیر گیاهی است گندزدا. و نمادی است برای سلامتی و تندرستی .
سماق:چون به رنگ خورشید به هنگام طلوع است نمادی است برای از بین رفتن شام تیره و طلوع صبح صادق.
آیینه: نمادی از وجدان و بازتابِ اندیشه، گفتار و کردار آدمی‌می‌باشد.
سنجد: میوه درخت کنار به نشانه عشق زیرا معتقدندکه وقتی کنار به حد رشد خود رسید ،رایحه آن و میوه آن باعث عشق مردم به یکدیگر می گردد.
سرکه: در روایت است که چون درست شدن سرکه زمان طولانی نیاز دارد و صبر زیادی را می طلبد. بنابراین سرکه نمادی است برای صبر.
سیب : نمودار‌ِ راز و رمز عشق و دلدادگی و باروری است.
سمنو: غذایی است مقوی و شیرین. که درست کردن آن نیاز به مهارت و صبر زیاد دارد. و نمادی است برای شیرینی زندگی .
سبزه: نمادی است برای جوانه زنی نو شدن.همچنین در روایات است که در دوران کهن.شاهان ایرانی انواع غله را خیس می کردند. و هرکدام که بهتر جوانه می زد و شاداب تر به نظر می رسید. محصول آن سال زمین ها بود.
سکه: نمادی است از برکت.
تخم مرغ: نمادی است از زایش.
ماهی: نمادی است برای زنده نگاه داشتن سفره هفت سین.
شمع: نمادی است برای روشنایی.
دیوان حافظ: ایرانیان همواره از دیوان حافظ به عنوان آرامش دهنده و مسکن قلب ، در زمان ناراحتی ها و غم استفاده می کردند. و وجود این کتاب در سفره هفت سین نمادی است برای گوش فرادادن به نصیحت ها و اندرزهای بزرگان.
نقل و شیرینی هم نشانه شیرین کامی است.
اگر تن به تن ،جان به جان در دهم